Een blaasontsteking (cystitis) is een infectie van de urineblaas. In de, normaal gesproken steriele, urine van deze blaas zullen zich bacteriën vermenigvuldigen en het slijmvlies ervan aanvallen. Bij vrouwen komt een dergelijke ontsteking veel vaker voor dan bij mannen. Dit heeft te maken met de kortere urinebuis van de vrouw.

In slechts uitzonderlijke gevallen zal een blaasontsteking zonder symptomen verlopen. Klachten bestaan uit een branderig of zelfs een pijnlijk gevoel bij plassen, een loze aandrang, vaak moeten plassen of een vies ruikende urine. Symptomen die verder mogelijk op kunnen treden zijn pijn in de onderbuik, een troebele urine en een rood gekleurde afscheiding vanuit de urinebuis.

Een blaasontsteking kan door verschillende ziekteverwekkers worden veroorzaakt. Allereerst is er de Escherichia coli bacterie die voor het grootste deel van de infecties aan urinewegen zorgen. Deze behoort tot de Gram negatieve staafbacterien. Verder zijn er de virale verwekkers zoals een herpes simplexvirus kan de oorzaak zijn van de plasbuis. Het is een aandoening die seksueel overdraagbaar is en gaat dikwijls samen met irritatie van het slijmvlies van de schaamlippen en de plasbuis.

Naast deze ziekteverwekkers kan een blaasontsteking ook nog ontstaan zonder dat de eigenlijke oorzaak aan te wijzen is. Dit noemt men interstitiële cystitis. Het betreft een vrij vaak voorkomende en zeer pijnlijke vorm van blaasontsteking welke eveneens bekend staat als het blaaspijn syndroom of het pijnlijke blaassyndroom. Na een katheterisatie komen geregeld blaasontstekingen voor. Meestal zijn daarbij bacteriële ziekteverwekkers betrokken. Anatomische afwijkingen of bij de aanwezigheid van nierstenen kunnen infecties veroorzaken.