Een nachtmerrie voor de meeste en een gunst voor de mensen met een hekel aan haar; haaruitval. Wanneer zou dit eigenlijk gebeuren? Het antwoord daarop is altijd.
Men verliest per dag 50 tot 100 haren, zonder dat het altijd even duidelijk is of vindbaar zijn. Men verliest ze, maar wordt niet zomaar kaal. Eigenlijk is haaruitval niet heel erg gek.
Natuurlijk is haaruitval erger wanneer er kaalheid voor in de plaats komt. Bij mannen is dit vrij normaal wanneer deze ouder worden, want dit is vaak erfelijk en vooral mannelijk. Bij vrouwen gebeurt dit veel later, daarbij denkend aan enkele decennia, maar het kan ook zo zijn dat vrouwen niet helemaal of nauwelijks kaal worden.
Wat natuurlijk erg spijtig is, is de haaruitval bij gebruik van medicijnen, want zoals algemeen bekend is, mensen die lijden aan kanker kunnen door middel van de medicijnen en de bewerkingen die gedaan worden in het ziekenhuis last krijgen van haaruitval, lijdend tot kaalheid of kale plekken. Dit kan erg schrikwekkend zijn en daarom scheren veel mensen het van tevoren af.
Wat ook wel eens voorkomt zijn haarziekten, waarbij men kaal wordt op bepaalde plekken of, zelden, helemaal. Hierbij komen er vaak plekken die rond of ovaal zijn en waar geen enkele haar meer op groeit. Hier zijn naar alle waarschijnlijkheid de haarzakjes aangetast en daardoor groeien er geen haren meer. Hoe deze ziekte ontstaat is vrijwel onduidelijk. Zo kan men weer zien dat er nog genoeg te ontdekken valt aan het wonderbaarlijke menselijk lichaam.