Allemaal koesteren we verwachtingen. De verwachtingen hangen van een groot aantal factoren af. Hoe je zelf in het leven staat, hoe je tegen dingen aankijkt, welke eisen je stelt aan de ander. Vaak heb je een bepaald beeld van iets en dan kan het in de praktijk tegenvallen. Wat betreft onze kinderen hebben wij als ouders vaak grote verwachtingen. Afhankelijk van de leeftijd verwacht je op een gegeven moment dat het kind zelfstandig kan eten, niet te veel knoeit, handjes gaat geven en bedankt voor het cadeautje. Dat zijn verwachtingen die past bij een bepaalde leeftijd van het kind.
Hoe staat het met de verwachtingen wat betreft de schoolprestaties? Verwacht je dat het kind goed zijn best doet, vlot de school doorloopt en met een diploma thuis komt? Komen je verwachtingen uit over de opleiding die je kind gaat volgen? Kiest het kind voor de opleiding die jij in je hoofd had of koos het iets totaal anders. Een verwachting ontstaat door onze ervaringen, onze gewenning. Dat wat wij hebben meegemaakt nemen we als uitgangspunt voor de dingen die nog moeten gaan gebeuren. Vaak kunnen we wel bouwen op onze ervaringen, maar het kan ook verkeerd uitpakken door onze foute veronderstellingen en waarnemingen. We mogen best verwachtingen koesteren ook ten aanzien van onze kinderen. Zorg wel dat het realistisch is. Klopt het niet helemaal van datgene dat jij verwacht had, dan wil dat nog niet zeggen dat het tot een negatief resultaat leidt. Het kan wel een teleurstelling zijn.