Er zijn vele deskundigen die zich hebben gebogen over de vele vormen van jaloezie. Freud, heeft het over concurrerende of normale jaloezie, geprojecteerde jaloezie en waanachtige jaloezie. Het is moeilijk om een scheidslijn te trekken tussen normale jaloezie en ziekelijke (obsessieve) jaloezie. In de liefde komt veel jaloezie voor. De vijandige gevoelens gaan uit naar de rivaal. Het is weliswaar een normale jaloezie, maar hoeft nog niet rationeel te zijn. Het kan zijn dat het gevoel bestaat dat bijvoorbeeld de partner vreemd gaat, terwijl er feitelijk niets aan de hand is. De eerste gevoelens van jaloezie komen al voor bij het kind dat de aandacht en liefde van de ouders moet delen met het (nieuwe) broertje of zusje.
We kunnen ook spreken over rationele jaloezie. Dat is bij een situatie waarbij er een frustratie ontstaat en het eigenlijk ‘normaal’ is dat iemand jaloers wordt. Als de partner geïnteresseerd is in een ander of is vreemd gegaan, dan is het begrijpelijk dat jaloezie kan ontstaan. Het geeft aanleiding tot emoties, zoals verdriet, spijt en teleurstelling. Irrationele jaloezie kan leiden tot waanzin en woede. Als men niet rationeel denkt is de intensiteit van de emotie veel groter. Je begrijpt niet dat jou zó iets wordt aangedaan. Voor jou hoeft het niet meer, jouw leven heeft geen zin meer, zijn reacties die bij irrationele jaloezie naar boven komen. Welke vorm van jaloezie je ook hebt, het maakt bijna altijd iets of iemand kapot. Jaloezie is vaak gebrek aan vertrouwen.