Een vastzittende schouder wordt ook wel een ‘frozen shoulder’, een bevroren schouder genoemd. Het komt vaker voor bij mensen die schildklierafwijking hebben of suikerziekte, maar de oorzaak is meestal onbekend. Het kan ook voorkomen na een ongeluk of een gebroken arm waarbij de schouder lange tijd niet gebruikt is. Het schoudergewricht betstaat uit een kop en een kom. Het gewrichtskapsel zorgt ervoor dat de kop in de kom blijft. Het kapsel moet de juiste lengte hebben waardoor er genoeg beweging mogelijk is en het kapsel is er om ervoor te zorgen dat de schouder niet uit de kom gaat.
Ook de spieren rondom het gewricht zorgen voor stabiliteit. Bij een vastzittende schouder is er felle pijn, stijfheid in de schouder en bewegen gaat niet of moeilijk. De aandoening komt vaker bij vrouwen dan bij mannen voor. De oorzaak is nog steeds niet volledig bekend. Er zijn drie stadia waarin de aandoening verloopt. Al met al kun je er wel twee tot vijf jaar mee zoet zijn. Het geneest een keer spontaan. In de eerste fase wordt voor een adequate pijnstilling gezorgd, in de tweede fase wordt het herstel van de schouderfunctie en de beweeglijkheid aangepakt. Door het oprekken van het kapsel kan het herstel worden bespoedigd. Dit gebeurt met fysiotherapie. Daarbij is het wel nodig om verdere irritatie van het kapsel en de slijmbeurs te voorkomen. Pijnlijke bewegingen moeten daarom worden vermeden. Verreweg de meeste mensen met een ‘frozen shoulder’ worden met het verstrijken van de tijd beter.