Sommige kinderen gaan op een bepaalde leeftijd opeens hoofdbonken. Dit kan zijn als ze in bed liggen maar ook uit woede of frustratie. Het hoofdbonken kan geen kwaad als je maar voldoende voorzorgsmaatregelen neemt. In bedje begint het hoofdbonken zodra het kind omhoog kan schuiven. Net als het trappen met de voetjes tegen het voeteneind is het hoofdbonken aan het hoofdeinde van het bedje een door het kindje gevonden ritmische beweging om in slaap te vallen. Scherm de zijkanten van het bedje af zodat het kindje zich geen pijn kan doen en maak je niet ongerust. Hoofdbonken gaat vanzelf weer over, sommige kinderen doen dit tot in hun tienerjaren.
Hoofdbonken uit woede of frustratie gaat vaak gepaard met huilen of krijsen. Is dit het geval dan kun je het kind straffen. Gaat het kind op de strafplaats hoofdbonken, negeer het gedrag dan. Het kind heeft snel door dat je schrikt omdat het hoofdbonkt en zal er nog vaak misbruik van maken. Angst dat het kind zichzelf zal verwonden hoef je maar zelden te hebben. Na de eerste pijnlijke ervaring weet het kind precies hoever het kan gaan met hoofdbonken. Verwond het kind zichzelf wel regelmatig door hoofdbonken neem dan contact op met de huisarts. Dit wil nog altijd niet zeggen dat het kind een gedragstoornis heeft, de huisarts kan je helpen met tips en richtlijnen. Als het kind al kan praten kan de huisarts proberen om erachter te komen waarom het kind zo boos is dat het gaat hoofdbonken.