Het laatste waar je aan denkt als je hoort dat je in verwachting bent is een miskraam. Toch overkomt dit veel vrouwen dagelijks. Meestal gaat men ervan uit dat men na de twaalfde week veilig is maar een miskraam kan nog tot de zestiende week voorkomen. Na een miskraam kun je weer normaal in verwachting raken. In de medische wereld spreekt men bij een miskraam tot de zestiende week over een spontane abortus. Vooral voor de moeder is een miskraam vooral voorbij het eerste trimester tamelijk ingrijpend. Al was het kindje nog niet geboren en nog “maar” slechts een embryo of foetus de moeder gaat vaak door alle fasen van het rouwproces.
Een miskraam kondigt zich in de meeste gevallen aan met buikpijn en soms bloedverlies. In de meeste gevallen wordt de vrucht hierbij uitgedreven. Soms kan het voorkomen dat de vrucht in het lichaam achterblijft en men een curettage nodig heeft. In het ziekenhuis probeert men door onderzoek achter de oorzaak van de miskraam te komen. Afhankelijk van de uitslag van de onderzoeken kan een behandeling plaatsvinden. Een behandeling is overigens niet altijd nodig, de reden voor de miskraam kan ook bij het kindje gelegen hebben. In sommige gevallen is de kans op een miskraam of vroeggeboorte groter. Deze risico’s ontstaan als men al eerder miskramen heeft gehad, medicijnen moet gebruiken, de leeftijd van de moeder, alcoholmisbruik en dergelijke. Valt men niet in de risicogroep dan is een kans op een gezonde baby bij de volgende zwangerschap groot.