Elke ouder komt op een gegeven moment voor een kind te staan dat opeens geen pap meer wil eten. Het kind heeft honger en zal misschien een of twee lepeltjes pakken om vervolgens de lipjes stijf op elkaar te houden of in een huilprotest los te barsten. Er zijn verschillende redenen waarom het kind de pap niet meer wil. Als eerste het tijdstip, is het kind te moe, heeft het nog geen honger. Heeft het kindje nog maar net pap en heeft deze buikpijn veroorzaakt, of heeft het kind al langer pap en intussen ook andere voeding gehad.
Kinderen die al andere voeding hebben gehad hebben al een eigen smaak ontwikkeld, het kan zijn dat ze pap niet meer lekker vinden en liever een boterhammetje krijgen of fruit. Als een kindje nog maar net aan pap begint dan kan de zwaardere voeding een moeilijkere stoelgang veroorzaken. Laat het kindje langzaam wennen. Geef niet meteen een hele fles maar telkens een beetje meer. Heb je ook gecontroleerd of het kindje de pap niet meer wil of weigert van het lepeltje te eten. Je kunt proberen de pap op een andere tijd te geven, misschien heb je een kindje dat ‘s morgens niet wil eten. Wil je toch graag dat je kindje pap eet probeer het dan eens met fruit erdoor, vaak wekt de andere smaak de interesse van het kind. Blijft het kind pap weigeren vraag dan aan het consultatiebureau of het kind al andere zuivel mag.