Verziendheid , ook wel bekend onder de benaming hypermetropie, is een afwijking van het oog waarbij iemand zonder accommodatie van het oog niet scherp kan zien. Verziendheid is het gevolg van een oogas die te kort is of een te kleine brekingskracht van het brekend stelsel van het oog (het hoornvlies en de ooglens). Hierdoor wordt het beeld van de objecten die men waarneemt achter het netvlies gevormd. Om objecten scherp op het netvlies te kunnen krijgen, zal de ooglens constant aan dienen te passen, wat hoofdpijn kan veroorzaken, vermoeiend is maar eveneens voor branderige ogen en concentratieproblemen; kan zorgen en dan vooral in de avond. Dit alles heeft overigens wel zijn grenzen, bij hoge positieve sterktes en wanneer men de leeftijd van 40 jaar is gepasseerd kan eveneens in de verte niet scherp meer worden gezien.
Bij het kijken naar objecten welke dichtbij zijn wordt het vermogen om te accommoderen nog meer onder druk gezet. Naast de aanpassing om op de verte te corrigeren zal daar bovenop nog meer geaccommodeerd dienen te worden om het nabije object scherp te kunnen zien. Met name bij personen met hoge positieve sterktes en/of die de 40 jaar beginnen te naderen zal het accommodatievermogen niet voldoende meer zijn om de totale nabij accommodatie te kunnen halen. Daardoor zullen objecten dichtbij niet scherp meer waar worden genomen. De bril hiertegen is een bril om de aanpassing op de verte op te heffen en is dus geen leesbril ondanks dat deze een gelijke taak vervult.