Glaucoom, oftewel groene staar, is een aandoening waarbij er een verhoging van de druk in de oogbol ontstaat. Wanneer deze niet wordt behandeld zal een dergelijke aandoening tot gezichtsvelduitval (zoegnaamde blinde vlekken) leiden en uiteindelijk zelfs tot blindheid tot gevolg kunnen hebben. Er bestaat echter eveneens een vorm van glaucoom waarbij de oogdruk ogenschijnlijk normaal lijkt te zijn, maar toch tot een kenmerkende aantasting van de gezichtzenuw leidt, het zogeheten normale-drukglaucoom.
De aandoening treedt vaak pas na het veertigste levensjaar op en verloopt in de meeste gevallen sluipend; geleidelijk vallen delen van het perifere gezichtsveld uit, wat door een patiënt dikwijls niet op wordt gemerkt. Het centrale zicht blijft immers vrij lang intact.
Een van de oorzaken van glaucoom is een verhoogde oogdruk. Deze verhoogde druk op de oogbol kan worden veroorzaakt door een afsluiting van het kanaal van Schlemm. Het oogvocht kan daardoor niet af worden gevoerd en hoopt zich vervolgens in het oog op. Daarnaast bestaat er nog de kans dat de aandoening overerft binnen een familie.
Bij gezonde ogen ligt de oogdruk tussen de 10 en 21 mm Hg. Bij een druk die hoger ligt dan 21 mm Hg is het risico op het ontstaan van schade aan de oogzenuw en daardoor de kans op glaucoom eveneens verhoogd. De oorzaak van de verhoogde druk van de oogbol is niet in alle gevallen duidelijk. Naarmate de leeftijd vordert, stijgt daarmee de kans op glaucoom. Eveneens ver- dan wel bijziendheid, of een bloedvatafwijking verhogen de kans aanzienlijk op glaucoom