Een verzwering oftewel een zweer (ulcus) is een ontsteking aan het oppervlak van het lichaam waarbij necrotisch (afstervend) weefsel af wordt gestoten. Een verzwering kan zich voordoen als een kraterachtige wond van een oppervlak van een lichaam. De tendens van de genezing kan in sommige gevallen minder goed zijn, waardoor men een verzwering lange tijd of zelfs constant kan hebben.

De verzwering is het gevolg van is een ontsteking, bijvoorbeeld door een infectie, een afwijking aan het immuunsysteem of een kwaadaardiger proces zoals bijvoorbeeld bij kanker het geval is. Er zijn overige aspecten welke mogelijk een rol kunnen spelen bij het ontstaan, zoals wanneer de afweer is verminderd, een slechte toe- of afvoer van bloed, een gestoorde pijnzin of door etsing onder invloed van agressieve stoffen zoals bijvoorbeeld maagzuur.

Verzweringen kunnen op diverse lichaamsoppervlakken voorkomen, zoals de bekleding van de luchtwegen, de huid, het maag-darmkanaal, de urinewegen en de genitaliën, maar eveneens op het hoornvlies, dat oorspronkelijk uit de huid is ontstaan. Sommige soorten verzweringen zijn bij veel mensen redelijk bekend, zoals onder andere het ulcus cruris, de maagzweer, het open been, de diabetische voet of colitis ulcerosa. Bij een inwendige verzwering spreekt men overigens vaak van een abces.

Mogelijke verschijnselen welke bij verzweringen op kunnen treden zijn onder andere sterk afhankelijk van de omvang, het karakter, en de plaats van de verzwering(en). Om de verzwering te kunnen behandelen zal men de onderliggende oorzaak aan dienen te pakken. Dit kan men bijvoorbeeld doen door desinfecteren of door inzet van antibiotica.