Een koortsstuip, oftewel koortsconvulsie genoemd, is een epileptische aanval die wordt veroorzaakt door koorts en dan met name in het stadium dat de temperatuur snel aan het stijgen is. In de hersenen ontladen zich in het geval van een koortsstuip niet gecontroleerd een heleboel neuronen op hetzelfde moment. Dit gaat samen met trekkende bewegingen van de benen en de armen, en dikwijls eveneens met een situatie van bewusteloosheid. Dit kan een paar seconden duren, maar in sommige gevallen ook wel een paar minuten. Gedurende een koortsstuip ervaart het slachtoffer geen pijn, en is niet aanspreekbaar. De ogen kunnen gedurende een koortsstuip weg zijn gedraaid. Er kan zich bovendien schuim rond de mond gaan vormen en het slachtoffer kan gedurende een koortsstuip ontlasting en urine verliezen door niet gecontroleerde spierspanningen.

Na afloop van een koortsstuip komt het slachtoffer geleidelijk weer bij kennis, maar blijft dikwijls 10 tot 30 minuten wel wat suf en heeft last van hoofdpijn. De hersenen zijn gedurende en na de koortsstuip immers uitgeput.
De koortsstuip kan bij circa 4 procent van de kinderen voorkomen, met name in de leeftijd tussen de zes maanden en de vijf jaar. Een heleboel mensen beschouwen een koortsstuip na deze leeftijd per definitie al niet meer als zodanig. Dikwijls hebben de slachtoffers dan koorts als gevolg van een aanzienlijke verkoudheid of een keel-, neus of oorontsteking. Een koortsstuip is, in principe, onschuldig maar de aanleiding hiertoe hoeft dat overigens niet te zijn. Snel medische hulp inschakelen is dan ook altijd erg verstandig.