Zwemmerseczeem (waarvan de medische term tinea pedis is) is geen vorm van eczeem maar een schimmelinfectie van (in de meeste gevallen) één of allebei de voeten. Het wordt eveneens wel aangeduid met de meer kloppende benaming voetschimmel.

Het zwembad is een uitgelezen plaats waar een groot deel van de mensen de infectie vaak oplopen, vandaar dat men de naam zwemmerseczeem aan deze aandoening heeft gegeven. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een schimmel uit de groep van de dermatofyten, die zich graag in de vochtige huid nestelt. Het oplopen van voetschimmel kan daarom gebeuren op plaatsen waar veelvuldig vochtige blote voeten voorkomen zoals in zwembaden of in een gemeenschappelijke douches.

Een andere oorzaak van voetschimmel is soms het dragen van schoenen die niet goed ventileren, die zweetvoeten kunnen veroorzaken. Heeft de huid een neutrale zuurgraad dan biedt deze bescherming tegen voetschimmel. De zuurgraad van de huid kan echter worden verstoord op het moment dat de voeten te veel worden gewassen met zeep of als de zeep niet goed af wordt gespoeld.

Bij voetschimmel ontstaat er roodheid en schilfering van de huid, vaak beginnen deze symptomen tussen de vierde en vijfde (kleine) teen. Er kunnen eveneens pijnlijke kloofjes ontstaan. Later kan de infectie zich zelfs naar de voetzool uitbreiden (waarbij dan kleine met pus gevulde bultjes ontstaan) of de nagels (waardoor er zogenaamde kalknagels worden gevormd). De aandoening kan eveneens weer op een spontane wijze genezen. Voetschimmel kan tegen worden gegaan door dagelijks de voeten te wassen en goed af te drogen.