Met salaris wordt de vergoeding bedoeld die een werknemer zal ontvangen van de werkgever voor het werk dat men heeft verricht. Naast de periodieke verhogingen van het salaris zijn er eveneens situaties waarin de werkgever in onderhandeling zal treden met de werknemers aangaande hoogte van het salaris dat uit zal worden betaald.
Salarisonderhandelingen worden in de regel niet door de werknemers zelf gevoerd maar door medewerkers van één of meerdere vakbonden. Vakbonden zijn organisaties die zich inzetten voor de belangen van haar leden (de werknemers) en dus ook voor de hoogte van hun salaris.
Bij het begin van de onderhandelingen aangaande het salaris zullen zowel de werkgever als de werknemers tamelijk hoog inzetten om op die manier een marge te hebben waarbinnen men kan onderhandelen. Met andere woorden: men houdt van het begin af aan rekening met het feit dat men water bij de wijn zal moeten doen om tot overeenstemming te kunnen komen.
De salarisonderhandelingen zullen net zolang doorgaan tot beide partijen tevreden zijn met het resultaat. Tussentijds kunnen de vakbonden besluiten om de onderhandelingen tijdelijk stil te leggen voor overleg met de achterban. De vakbondsleden stemmen dan over een bepaald besluit en keuren dit zo goed of af. De onderhandelaars zullen de uitslag van een dergelijke stemming meenemen in de salarisonderhandelingen.
In bepaalde gevallen proberen werknemers hun salariseisen meer kracht bij willen zetten door protesten. Deze kunnen in de vorm zijn van stiptheidsacties, werkonderbrekingen of zelfs door middel van stakingen. Het wil echter niet zeggen dat protesten ook altijd de werkgever kunnen overtuigen van hun gelijk en het hoger uitvallen van het salaris. In sommige gevallen zullen de salarisonderhandelingen zelfs sutk lopen op dit soort protesten omdat de werkgever hierdoor schade ondervindt en dus minder winst heeft kunnen maken. Vaak verlopen salarisonderhandelingen echter rustig en zonder veel problemen.