Slaapapneusyndroom is de medische naam die wordt gegeven aan een slaapstoornis waarbij gedurende de slaap perioden voorkomen waarin de adem stilstaat. Elk mens heeft weleens één of meerdere slaapapneu gedurende de slaap. Er is sprake van een Slaapapneusyndroom (SAS) zodra dit hoger dan 5 stilstanden per uur bedraagt. Het zuurstofgehalte in de weefsels zal daardoor dalen en de hersenen zullen het lichaam een signaal geven om (meestal met een schok) wakker te worden. Na het wakker worden wordt de ademhaling weer gewoon hervat.
Men kan onderscheid maken tussen twee vormen van een apneu namelijk het Centraal- en Obstructief Slaap Apneu Syndroom. Bij het Centraal Slaap Apneu Syndroom (CSAS): zal gedurende de slaap vanuit het ademhalingscentrum in de hersenen te weinig signaal door worden gegeven naar de ademhalingsspieren, waardoor er geen ademhaling plaatsvindt. Bij het Obstructief Slaap Apneu Syndroom (OSAS) zal de bovenste luchtweg dichtklappen door de wand of de tong, waardoor er een obstructie van de luchtweg optreedt. Dit wordt veroorzaakt door het tonusverlies in de keel- en de mondspieren. Hierdoor zal een patiënt steeds ontwaken voordat deze de diepe slaap heeft bereikt. De obstructieve slaapapneu verstoort zo de slaaparchitectuur en heeft een tekort aan slaap tot gevolg. Bij de meeste patiënten die lijden aan een slaapapneu is dit echter een mengsel van beide.
Oorzaken van het Obstructief Slaap Apneu Syndroom zijn onder andere: roken, overgewicht, afwijkingen in het keel-, neus- en oorgebied, erfelijke aanleg, een te korte onderkaak, een longafwijking of een lagere spierspanning van de mond- of keelspieren.