Als je een aanval van hyperventilatie krijgt dan verandert je manier van ademhalen. Door het diepe ademhalen dat iemand doet verliest hij koolzuur waardoor het zenuwstelsel niet naar behoren kan functioneren. Mensen die een aanval krijgen kunnen het benauwd krijgen of duizelig worden, men kan een verdoofd gevoel krijgen of juist tintelingen in de handen en voeten, men krijgt hartkloppingen en gaat transpireren. Mensen met een hyperventilatie aanval worden meestal angstig.
De gevolgen tijdens een aanval kunnen groot zijn. Door zo iemand in een zakje te laten ademhalen reguleert de ademhaling zich vanzelf en neemt het koolzuur gehalte weer toe. Door deze toename verdwijnen de acute symptomen van hyperventilatie vanzelf weer.
Een eenmalige aanval laat meestal geen aanwijsbare gevolgen achter. Voor iemand die regelmatig aanvallen van hyperventilatie heeft kunnen de gevolgen erger zijn. Zo kan men psychische problemen als angst, slapeloosheid en dergelijke ontwikkelen omdat men bang is om in de slaap een aanval te krijgen. De weerstand daalt waardoor men gevoeliger raakt voor verschillende allergieën, de bloeddruk kan stijgen. Men kan last krijgen van chronische vermoeidheid.
De weefsels en organen krijgen tijdens de hyperventilatie aanvallen minder zuurstof aangeleverd door het bloed, hierdoor kunnen ook de weefsels van het hart, de lever en de nieren beschadigd raken evenals de weefsels van de hersenen. Bloedvaten en bronchiën kunnen vernauwen om het lichaam tegen het verlies aan koolzuurgas te beschermen.
Sclerose kan een ernstig gevolg na hyperventilatie zijn. Alle uitgangen waardoor koolzuurgas kan ontsnappen worden door een lichamelijke reactie geblokkeerd. Poliepen kunnen ook gemakkelijk het gevolg zijn van veel hyperventilatie aanvallen. De sterke mate van de gevolgen zijn afhankelijk van de zwaarte en het aantal aanvallen maar hyperventilatie kan ook een erfelijke aandoening zijn.
De ademhaling is het belangrijkste wapen tegen hyperventilatie. Het ademhalingscentrum en het ademhalingssysteem moeten opnieuw ingesteld worden. Mensen met hyperventilatie moeten leren om anders te gaan ademen zodat het koolzuurniveau op een acceptabele hoogte gehandhaafd blijft. Door goede therapie kan men het ademhalingsritme verlagen.
Het anders ademhalen is een kwestie van leren en het kan de nare gevolgen van hyperventilatie voorkomen. Hoe sneller men begint met anders ademen hoe lager de kans is dat er al schadelijke gevolgen zijn ontstaan. Zoals gezegd is een aanval niet zo erg, komen de aanvallen vaker of snel na elkaar zoek dan liefst zo vlug mogelijk de hulp van een arts. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen.