Chlamydiasis (afgekort chlamydia) is één van de meest algemene seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA). Bij vrouwen is chlamydia mogelijk een oorzaak van bekkenontstekingen welke onvruchtbaarheid tot gevolg kunnen hebben. Eveneens is chlamydia de oorzaak die het meest voorkomt bij het ontstaan van blindheid in de wereld. Deze vorm van blindheid ontstaat als complicatie van trachoom oftewel chlamydiabindvliesontsteking. De veroorzaker van chlamydiasis is de bacterie Chlamydia trachomatis, een bacteriesoort van het geslacht chlamydia.
Chlamydiasis verloopt bij vrouwen in tenminste 60 procent van alle gevallen en bij mannen in 30 procent van de gevallen zonder de aanwezigheid van typische symptomen. Een verandering in het evenwicht van de vaginale flora kan een aanwijzing zijn. De zuurgraad (pH-waarde) in de vagina behoort namelijk tussen de 3.8 en de 4.5 te liggen. Een hogere waarde, de zuurgraad in de vagina neemt hierdoor dus af, kan de groei van bepaalde bacteriën bevorderen. Op het moment dat chlamydia niet wordt behandeld kan dit tot een opstijgende urineweginfectie en ontsteking van de eileiders (salpingitis) leiden. Op het moment dat de aandoening niet behandeld wordt, kan dit leiden op zijn beurt weer tot fibrosering (verlittekening) van de eileiders met onvruchtbaarheid (infertiliteit) leiden.
Om chlamydia te kunnen behandelen zal een arts in de regel overgaan tot een behandeling met een antibioticum. Op het moment dat iemand chlamydia heeft is de kans groot dat ook diens seksuele partner(s) inmiddels besmet zijn en dyus behandeld dient te worden. De ziekte voorkomen kan men door bijvoorbeeld een condoom te gebruiken tijdens de seksuele activiteiten.