In Azië is het een drank, die ook als maaltijd wordt gebruikt. Het is afkomstig uit China, waar het al heel lang als voedsel wordt gebruikt. Liu An van de Han-dynastie in China die leefde ongeveer in het jaar 164 voor Chr. is de ontdekker en heeft het verder ontwikkeld. In het westen wordt sojamelk vooral gedronken door mensen die lactose-intolerant zijn en door vegetariërs en veganisten. Sojamelk wordt gemaakt van droge sojabonen die worden geweld en met water worden fijn gemaald. De voedingswaarde van sojamelk is bijna gelijk aan koemelk. Van nature bevat sojamelk ongeveer dezelfde hoeveelheid proteïnen.
Veelal wordt aan de sojamelk, die te koop is vitaminen toegevoegd, vooral vitamine B12. De calcium die de sojamelk van nature bevat is weinig verteerbaar en daarom wordt aan de sojamelk vaak calcium toegevoegd die wel goed verteerd kan worden. Sojamelk bevat weinig verzadigde vetten en geen cholesterol. Dit is dus beter om hart- en vaatziekten te voorkomen. In tegenstelling tot koemelk bevat sojamelk geen lactose. Lactose wordt van nature door de mens niet verteerd. Sojamelk wordt aan de ene kant als een gezond alternatief gezien voor koemelk, zeker wat betreft het positieve effect op het bloedsuikergehalte bij diabetes, maar aan de andere kant zijn er ook kritische geluiden. Zo word diabetespatiënten geadviseerd vanwege de vele suikers die in sojamelk zitten, er niet te veel van te drinken. Mannen die elke dag sojamelk drinken produceren minder zaadcellen. Mensen met jicht moeten niet te veel sojamelk drinken vanwege de vele proteïnen.