Men kent het wel. Een stel met kinderen dat gescheiden is en uit elkaar is gegaan. Deze mensen hebben dan vast een regeling afgesloten waarin het co-ouderschap besproken wordt. Het co-ouderschap is eigenlijk een regeling waarbij de ouders de kosten en de zorg voor de kinderen delen of gaan delen. Zeker bij een scheiding kan dit van toepassing zijn. Niet alleen wanneer de ouders scheiden is dit het geval, maar ook wanneer er sprake is van een latrelatie. De ouders kunnen ervoor kiezen om de zorgen nu te delen en de zorg te verdelen.
Het is voor de kinderen misschien het beste, want wanneer deze niet kunnen kiezen is er dus een mogelijkheid. Vele kinderen zitten met het probleem dat ze niet kunnen kiezen tussen de twee ouders in het geval van een scheiding. Er zijn ook kinderen die wel kunnen kiezen en hier biedt het co-ouderschap meestal geen oplossing. Voor mensen is het belangrijk in te zien dat men doet wat het kind wil, want zij zijn de slachtoffers in deze situaties. Ze hebben er niet voor gekozen dat de ouders uit elkaar gaan en daarbij komt ook dat het de kinderen aangaat.
Het co-ouderschap wordt in het algemeen in goed overleg geregeld en hierbij is het meestal zo dat de moeder de meeste zorg verleent en de vader de financiële kant verzorgt. Tegenwoordig komt het wel vaker voor, hierbij is het altijd naar om mee te maken. Voor autisten is overigens het erg moeilijk om hiermee te leven.