Indien er sprake is van een zeer hevige hypoglykemie dan is men vaak niet meer in staat om zelf te eten of te drinken om zo de nodige glucose tot zich te kunnen nemen. In een dergelijke situatie zullen er feitelijk nog maar een tweetal mogelijkheden overblijven. Zo kan er een oplossing van glucose rechtstreeks in de bloedbaan (intraveneus) van de patiënt worden gespoten (een handeling die alleen maar door gekwalificeerd medisch personeel kan en mag uit worden gevoerd) of kan er de stof glucagon toe worden gediend. Glucagon is een hormoon dat onder normale omstandigheden ook door het lichaam van de mens aan zal worden gemaakt.
De stof glucagon is in een speciale uitvoering te verkrijgen, die door een zogenaamde goed geïnstrueerde en geoefende leek in kan worden gespoten bij de patiënt die te maken heeft met een hypoglykemie. In veel gevallen zal bijvoorbeeld de partner van een dergelijke patiënt getraind worden om in gevallen van nood een dergelijke injectie toe te kunnen dienen. De glucagon wordt in de grote bilspier gespoten en zorgt ervoor dat de voorraad glucose welke in de lever op ligt geslagen, en die het lichaam bewaart voor noodgevallen, in één keer of voor een groot deel vrij wordt gemaakt. Binnen een tijdsbestek van ongeveer een kwartier tot twintig minuten zal de eerste verbetering te zien moeten zijn, en na circa een half uur zou de patiënt weer goed aanspreekbaar dienen te zijn. Eveneens in dit geval is het altijd noodzaak een arts te waarschuwen.