Bronchiolitis is een infectie van de luchtwegen welk leidt tot een ontsteking van de kleinste buisjes die naar de longblaasjes lopen, de zogenaamde bronchiolen. Wanneer met name de grotere luchtwegen aan zijn gedaan, dan is er sprake van bronchitis, zijn eveneens de longblaasjes (alveoli) aangedaan dan wordt er juist weer van een longontsteking (pneumonie) gesproken.
De term bronchiolitis verwijst in de meeste gevallen naar een acute virale infectie. Bij kleine kinderen wordt deze dikwijls door het RS-virus veroorzaakt. Andere virussen die de oorzaak ervan kunnen zijn, zijn het rhinov-, metapneumo-, influenz, corona-, of adenovirus. In een kemerkemnd geval ontwikkelt een kind jonger dan twee jaar een piepende ademhaling, een hoest en kortademigheid voor de duur van één tot twee dagen. De diagnose wordt gesteld door middel van klinisch onderzoek. Een thoraxfoto kan bijvoorbeeld erg handig zijn bij het uitsluiten van een longontsteking. Het identificeren van de verwekker gebeurt regelmatig, maar heeft geen gevolgen voor de op te starten behandeling.
Een kind kan voor de duur van een paar dagen kortademig zijn. Na de acute fase is het normaal dat de luchtwegen overgevoelig blijven voor een paar weken. Een dergelijke overgevoeligheid openbaart zich in de vorm van hoesten en een piepende ademhaling. Mogelijke is er een link met het ontwikkelen van astma op latere leeftijd. Een verklaring zou kunnen zijn dat bronchiolitis een langdurende ontstekingsreactie veroorzaakt. Maar een andere verklaring zegt dat juist de kinderen die later waarschijnlijk astma zullen ontwikkelen meer vatbaar zijn voor bronchiolitis op een wat jongere leeftijd.