Niet altijd wordt het klachtenpatroon dat hoort bij een whiplash door medici herkend, voornamelijk op het moment dat er direct na een ongeval een onderzoek plaatsvindt, waarbij een hersenschudding niet meteen gediagnosticeerd wordt. Dit kan door de hoge adrenalinespiegel in het bloed, veroorzaakt door het ongeval, gemaskeerd worden.
Bij langdurige klachten kunnen sommige ervan tijdens een onderzoek dikwijls wel vast worden gesteld, zoals de beweeglijkheid van de nek, pijn, duizeligheid en vermoeidheid. Maar de oorzaak kan dan vaak nog niet duidelijk worden vastgesteld. Dit leidt in sommige gevallen tot verwarrende stellingen. Volgens sommige mensen is een whiplash aantoonbaar aanwezig zodra de klachten vast kunnen worden gesteld. Volgens anderen juist bestaat een whiplash totaal niet, omdat de oorzaak niet kan worden vastgesteld.
Een whiplash wordt de laatste jaren eveneens vaak gezien als een ware modeziekte. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het relatief grote aantal verkeersslachtoffers die te maken krijgen met dit fenomeen. De grootste kans op een whiplash lopen mensen als zij in een auto van achteren aan wordt gereden waardoor de nek wordt overbelast. Men denk vaak dat er niet echt wat kapot is omdat de spieren en pezen in de nek sterk zijn. Daarbij kan er een kneuzing optreden die enige tijd later de aanleiding tot klachten kan zijn. De grootste groep mensen die een whiplash op heeft gelopen herstelt na korte tijd. Whiplash is overigens geen diagnose maar een verzamelnaam voor allerlei verschillende klachten die ontstaan zijn door een plotse heen-en-weerbeweging van de nek en het hoofd.