Bij oververmoeidheid is men vaak net die ene stap te ver gegaan. Het lichaam weigert en voelt zwaar aan. Er is geen energie meer aanwezig om jezelf tot iets aan te zetten. Je kunt niet meer denken en niet meer doen, mensen die oververmoeid zijn, zijn volkomen futloos. Vaak heeft men bij oververmoeid de hulp nodig van een arts of psycholoog om de storing in het lichaam of de hersenen op te heffen.
Soms kunnen medische benadelingen zorgen voor deze oververmoeidheid, een voorbeeld hierbij is chemotherapie bij kanker, de chemo vernietigd dodelijke cellen en het lichaam spendeert de hele aanwezige energie in het lichaam aan deze therapie, de vreemde stoffen in het lichaam en het afweren van de ziekte. Ook sommige medicijnen kunnen deze invloed op het lichaam hebben waardoor een oververmoeidheid het gevolg is van een behandeling, in dit geval is het een negatieve bijwerking die bij genezing verdwijnt.
Ook een slecht werkende schildklier of andere storing in de stofwisseling kunnen zorgen voor oververmoeidheid, de afvalstoffen verlaten het lichaam te snel of te langzaam en belangrijke voedingsstoffen komen niet op tijd in de bloedbaan en bij de organen. De toevoer van energie wordt geblokkeerd en mensen raken oververmoeid. Ook mensen die veel zorgen hebben kunnen last krijgen van oververmoeidheid, net als mensen die manisch-depressief of anderzijds last van een depressie hebben. De problemen groeien letterlijk boven het hoofd, de hersenen verwerken de negatieve informatie niet en kunnen de energie niet meer sturen, Het communicatiecentrum raakt verstoord waardoor oververmoeidheid ontstaat.