Als men een littekenbreuk constateert dan gaat men in de eerste plaats naar de huisarts. De huisarts beslist na een lichamelijk onderzoek dat meestal bestaat uit een blik op de buik in staande positie of verder onderzoek en eventuele behandeling nodig is. Zijn besluit zal afhangen van de grote van de littekenbreuk. Bij twijfel geeft de wens van de patiënt de doorslag om doorverwezen te worden naar het ziekenhuis.
Als een littekenbreuk klein is wordt er meestal niets gedaan. Bij een grote breuk wordt men doorgestuurd voor een scan, aan de hand hiervan kan men vaststelen of een operatie noodzakelijk is en hoe deze moet gebeuren. Een operatie aan een littekenbreuk is behoorlijk zwaar, men zal daarom dit advies ook slechts geven als de breuk groter wordt of klachten veroorzaakt. Het besluit voor wel of geen operatie ligt enkel en alleen in de handen van de chirurg.
Bij een littekenbreuk operatie moet het defect in de buikwand hersteld worden. Dit houdt in dat meestal de spierlagen van de buik van elkaar losgemaakt moeten worden, de buikwonden worden dus groter. De bedoeling van het losmaken van de spierlagen is het creëren van ruimte om het defect te dichten. Lukt dit niet dan zal men kunststof in het defect plaatsen. De herstelperiode na een littekenbreuk operatie duurt lang. Soms wordt besloten dat de zware operatie een zeker risico met zich mee kan brengen. In dit geval wordt ook een grote littekenbreuk niet geopereerd maar krijgt men een korset of breukband.