In het belang van mensen die last hebben van hooikoorts worden er gestandaardiseerde tellingen van pollen uitgevoerd en in de vorm van een tabel gepubliceerd, Op grond van deze pollentellingen, de kennis van de allergeniciteit van verschillende soorten pollen en het weerbericht kunnen er zogeheten hooikoortsverwachtingen op worden gesteld.
De methode voor het tellen van pollen is gestandaardiseerd zodat de gegevens ten alle tijde en op elke locatie te vergelijken zijn. Een pollentelling bestaat uit de drie volgende stappen: het, onder gecontroleerde omstandigheden, vangen van pollen in de lucht. Hiervan maakt men vervolgens een microscopisch preparaat waarna er herkenning, determinatie en de telling van de pollen in het preparaat plaats zal vinden.
Voor het vangen van het pollen worden pollen- of sporevallen gebruikt. vrijwel overal wordt de Burkard sporeval ingezet. Deze bestaat uit een horizontaal tamelijk roteerbare ruimte met slechts één opening welke op de windrichting gehouden wordt door middel van een windvaan. Boven deze opening zit een plaatje om de ingang te beschermen tegen de regen, maar eveneens om een zo regelmatig mogelijke instroom van lucht te kunnen krijgen. Achter de opening zit een trommel met een lint met een vaselinefilm eromheen. De trommel met het lint roteert exact één keer in een vastgesteld tijdsbestek (één dag of één week). Onder de ruimte is een centrifugaalpomp gehangen dat een vaste hoeveelheid lucht zacht door de opening van de ruimte langs het lint op de trommel naar binnen zuigt. De pollenkorrels uit de ingezogen lucht blijven kleven op het lint.