Een aardbeivlek oftewel een aardbeihemangioom (haemangioma fructuosum) is een goedaardige woekering van kleine bloedvaatjes (hemangioom). De aardbeivlek is vaak reeds bij pasgeboren baby’s te zien of ontstaat in de eerste maanden na de geboorte.

Een moedervlek is eveneens een zichtbare en vaak gepigmenteerde aandioening aan de huid. In de wereld van de dermatologie wordt de betekenis van moedervlek beperkt tot naevus naevocellularis. Dus tot plekken die uit een toename van pigmentvormende cellen bestaan, zogenaamde melanocyten of naevuscellen. Hoewel de naam moedervlek misschien suggereert dat de afwijking in alle gevallen aan is geboren, is dit vaak juist niet het geval. De meeste baby’s hebben namelijk nog helemaal geen zichtbare moedervlekken; deze beginnen pas in de eerste levensjaren te ontstaan.

In het eerste levensjaar kan een aardbeivlek nog in grootte toenemen, waarbij deze duidelijk boven de huid uit gaat steken, soms zelfs tot verontrustende vormen, met name wanneer de aardbeivlek op een opvallende plaats is gelegen. Langzaam zal de vlek echter geleidelijk steeds kleiner worden en na enkele jaren uiteindelijk vaak verdwenen zijn weliswaar met achterlating van een nauwelijks tot niet zichtbaar litteken.

Een behandeling van een aardbeivlek is doorgaans niet mogelijk enkel wanneer het onmogelijk is om het beloop af te wachten, bijvoorbeeld omdat de vlek voor een oog zit waardoor het normale zicht met dit oog niet ontwikkelt. Een moedervlek hoeft eveneens niet behandeld te worden. Alleen wanneer er een verdenking is dat de gepigmenteerde afwijking wellicht een melanoom zou kunnen zijn dan wordt deze operatief weggehaald en nader onderzocht.