Een zonnecollector waarin de elektromagnetische straling welke van de zon afkomstig is in warmte wordt in een heleboel gevallen ook als een zonneboiler betiteld.
Een zonneboiler is samengesteld uit een zonnecollector samen met een voorraadvat. De zonnecollector heeft als belangrijke taak het zonlicht op te vangen. De vlakke plaat collector (dit is de vaakst toegepaste collector) bestaat uit een zogeheten absorber welke van een speciale coating is voorzien (dit noemt men een spectraal selectieve laag). Een dergelijke laag heeft een hoge absorptiefactor met tevens een lage emissiefactor daarbij. Deze coating wordt op een metalen plaat, zoals bijvoorbeeld koper of aluminium, gedampt.
Aan de achterzijde van een dergelijke plaat lopen dunne leidingen waardoor het collectormedium (vaak is dit een vloeistof maar zou evenwel een gas kunnen betreffen) stroomt. Aan dit medium wordt vervolgens de gewonnen warmte afgegeven. Aan de achterkant en aan de twee zijkanten wordt de absorber geïsoleerd door middel van een flinke laag steenwol, polyurethaanschuim of een combinatie van beide materialen. De voorkant bestaat uit een plaat welke dikwijls van glas is gemaakt dat niet enkel ijzerarm maar daarnaast ook gehard is. De maximale temperatuur van een zonneboiler is afhankelijk van de hoeveelheid zonlicht dat erop straalt en het type collector dat men gebruikt.
Een zonneboiler zal in België meestal op het dak van een gebouw geïnstalleerd worden om op die manieroptimaal zonnewarmte op te kunnen vangen. Met de zonne-energie die op deze manier op wordt gevangen kan men een huis of water verwarmen en energiekosten en geld besparen.