Met een bloeduitstorting, die eveneens dikwijls als een hematoom of blauwe plek aan wordt geduid, wordt niet ieder geval bedoeld waarbij er een bloeding wordt veroorzaakt omdat bloed het vaatbed verlaat, maar specifiek de gevallen waarbij het bloed dat uit is getreden zich ophoopt op een bepaalde plaats in het lichaam.

Een bloeduitstorting kan eveneens dieper liggen en op dat moment dus geen opvallende verkleuring te zien geven maar wel een zwelling in de vorm van een buil. Zodra er niet alleen oedeem maar eveneens een bloeduitstorting is ontstaan in een buil dan zal het bloed dikwijls in de dagen welke zullen volgen uitzakken en kunnen er blauwe verkleuringen ontstaan welke wel eens op een behoorlijke afstand liggen van het oorspronkelijke plaats van het letsel, bijvoorbeeld langs de voetrand op het moment dat men een verstuikte enkel heeft opgelopen.

Speciale soorten bloeduitstortingen bestaan er uiteraard ook, zo kent men eveneens: inwendige bloeduitstortingen in onder andere de schedelholte, zoals het subdurale- en het epidurale hematoom welke allebei gevaar op kunnen leveren doordat het hersenweefsel verdrongen kan worden. Inwendige hematomen in de borst- of buikholte kunnen gevaarlijk zijn door een niet gemerkte verbloeding zodra deze bloeduitstortingen zo groot worden dat de hoeveelheid circulerend volume te gering dreigt te worden met als gevolg een shock. Verder ook een brilhematoom, een bloeduitstorting in het onderhuidse bindweefsel maar dan wel rondom de ogen. Dit kan ondermeer het gevolg zijn van een schedelbreuk. Er ontstaat dan rondom de ogen een paarse, rode of een gezwollen ring.