Voor de tijd tot het jaar1300, verwijzen een aantal deskundigen op het gebied van taal bij de zogenaamde oïl talen allemaal naar het Oude Frans (Ancien Français). De meest vroege nog altijd bestaande tekst in de Franse taal is de zogeheten Eed van Straatsburg welke stamt uit het jaar 842 na het begin van de jaartelling; Oud Frans werd een literaire taal met de chansons de geste welke vertellen over de paladins van Karel de Grote en de andere helden die deelnamen aan de beruchte Kruistochten.
Door middel van de Verordening van Villers-Cotterêts in het jaar 1539 na Christus maakte koning Francis I van het Frans de officiële taal van bestuur en maatregelen van de rechtbank in Frankrijk en dankte daarmee het Latijn af dat voor die tijd altijd gebruikt was. Door het opleggen van een gestandaardiseerd kanselarij dialect en het verlies van het helling systeem, wordt het dialect Midden Frans (Moyen Français) genoemd. Vervolgens breekt er een tijd aan van vereniging, van regels en van zuivering. De Franse taal van de zeventiende tot de achttiende eeuw wordt in sommige gevallen als het Klassieke Frans (Français Classique) aangeduid, hoewel een heleboel deskundigen op het gebied van taal de Franse taal van de zeventiende eeuw tot vandaag de dag als het Modern Frans aangeven.
De stichting van de Académie française in het jaar 1634 na Christus door Richelieu maakte een officieel lichaam van wie het doel het zuiveren en bewaren van de Franse taal was. Deze groep die bestond uit een veertigtal leden (de onsterfelijke) die gekozen werden voor het leven. De groep bestaat heden ten dage nog altijd en draagt bij aan het houden van toezicht op de Franse taal en het aanpassen van woorden en uitdrukkingen welke afkomstig zijn uit een vreemde taal. Zo is het woord software bijvoorbeeld logiciel geworden, packet-boat werd paquebot en riding-coat werd redingote. Het woord ordinateur voor computer is echter niet gemaakt door de Académie, maar door een taalkundige welke door het bedrijf IBM aan werd gesteld werd.
Van de zeventiende tot de negentiende eeuw, was de Franse taal de internationale taal van het geschoolde Europa, met name met betrekking tot de kunst en de literatuur, en koninklijke personen zoals Catherine de Grote uit Rusland en Frederick II van Pruisen konden beide zowel in het Frans spreken als in deze taal schrijven.
Door de Académie van gemeenschappelijke scholing, de honderden jaren van officiële controle en de rol welke de media heeft gespeeld, is er een verenigde officiële Franse taal geschapen, maar er blijft wel een behoorlijk fors verschil tussen regionale accenten en woorden bestaan. Voor bepaalde critici is de best uitspraak van de Franse taal de uitspraak welke in het Touraine gebied (rondom de stad Tours en de Loire vallei) gesproken wordt, maar het is lastig om een dergelijke uitspraak te doen, en met het alsmaar maar veranderen van de specificaties van een accent, en het alsmaar meer belangrijk worden van de nationale media, is de toekomst van specifieke regionale accenten lastig te voorspellen.