Fibrilleren is het snel en onregelmatig samentrekken van het hart. Vind fibrilleren plaats in de hartboezems dan spreekt men van atrium fibrilleren, in de hartkamer van ventrikel fibrilleren. Bij het fibrilleren van de hartboezems nemen de hartkamers het hartritme over, hierdoor kan een verminderde pompfunctie ontstaan. Men voelt aan de kloppingen van het hart en het vaak onbehaaglijke gevoel op de borst dat er iets niet goed is. Als gevolg van de hartkloppingen kan men duizelig en kortademig worden. Ernstige gevolgen kunnen onder andere een beroerte of shock zijn. De oorzaken kunnen hartziekten, acute reuma of spontaan fibrilleren zijn, maar ook overmatig alcoholgebruik is een bekende oorzaak. Meestal krijgt men medicijnen die het hartritme normaliseren, ook wordt soms een defibrillator gebruikt.

Veel ernstiger is het fibrilleren van de hartkamers. De hartslag gaat zeer snel en het fibrilleren kan levensbedreigend zijn. Men kan een hartstilstand krijgen, stuipen, het bewustzijn verliezen of hartdood raken. Vaak is een hartinfarct de oorzaak van het fibrilleren van de hartkamers maar ook verstopte aders waardoor het hart geen bloed meer krijgt, een shock en hartfalen veroorzaken fibrillatie van de hartkamers. Bij het fibrilleren van hartkamers is hulp binnen vijf minuten noodzakelijk. Deze hulp kan bestaan uit defibrilleren of reanimatie. Hartpatiënten hebben vaak hartritme normaliserende medicijnen in huis. Zorg dat deze middelen altijd binnen het bereik van de hartpatiënt zijn. Voor een hartpatiënt is afwachten tot het beter gaat geen optie. Zodra het fibrilleren begint moet men een tabletje onder de tong leggen voor snelle opname.