Een eeneiige tweeling is altijd een spontane gebeurtenis. Het heeft niets met erfelijkheid te maken, het eitje splitst zich in twee identieke vruchtjes. Een eeneiige tweeling lijkt om deze reden op elkaar en heeft altijd hetzelfde geslacht. Vanaf het begin wordt voor de eeneiige tweeling alles identiek aangeschaft. Je kunt het de ouders niet kwalijk nemen, het is ook schattig als je op twee dezelfde baby’tjes kijkt. Voor vreemden is het onmogelijk om de tweeling uit elkaar te houden. Ouders en naaste familieleden schijnen hier een radar voor te hebben. Het kan ook zijn dat ze langer tijd hebben om de tweeling goed te bekijken, vaak ontdekt men een moedervlekje op een net iets andere plaats of een ander klein lichaamsverschilletje.

Hoe leuk een tweeling ook mag zijn, vergeet nooit dat het twee zelfstandige persoontjes zijn met eigen willetjes en karakters. Op een gegeven moment krijgt het kind eigen ideeën en een eigen smaak. Deze horen bij de ontwikkeling van de kinderen. Het is belangrijk dat je de eeneiige tweeling los van elkaar gaat zien. Dwing de kinderen niet hetzelfde aan te trekken als ze dit niet willen. Spreek met en over de kinderen met hun namen. Zodra je begint met “de tweeling” nemen anderen dit over en worden de kinderen de rest van hun leven als een eenheid gezien. Stimuleer en motiveer de kinderen om buiten elkaar met anderen te spelen zodat ze socialiseren. Spreek als ze eenmaal naar school gaan over de mogelijkheid voor verschillende groepen.