Een babyfoon is in de regel een vrij klein apparaatje waarmee men het geluid van een baby, of in een wat ouder kind, kan beluisteren terwijl deze in een ander vertrek verblijft. Op die manier kan men rustig naar beneden gaan terwijl de baby boven in zijn bedje ligt te slapen. Zodra de baby wakker wordt en gaat huilen zal men dat door de babyfoon kunnen horen.

Een babyfoon is opgebouwd uit een tweetal delen, een zender met een ingebouwde microfoon en daarnaast een ontvanger welke uit is gerust met een luidspreker. De overdracht verliep in het verleden vaak door middel van het lichtnet, maar vandaag de dag worden hiervoor radiogolven gebruikt. Zodra er meer dan één babyfoons in een buurt zijn, kan het dan ook voorkomen dat de apparaten elkaar gaan storen of dat het geluid van de baby ook op een anders locatie hoorbaar is. Babyfoons op basis van DECT hebben echter minder last van dit soort storingen. Bovendien is hierbij de kwaliteit van het geluid aanzienlijk verbeterd en is het minder eenvoudig om deze af te luisteren.

Bepaalde babyfoons schakelen pas aan, zodra het geluid een zeker niveau heeft bereikt, dus als de baby gaat huilen. Er zijn eveneens exemplaren waarbij men iets terug kan zeggen, en verder zijn er nog babyfoons met een videocamera (al dan niet van een infrarood beeld voorzien). Sommige gsm-providers bieden bovendien babyfoons aan die een signaal naar een mobiele telefoon sturen op het moment dat de ontvanger een geluid heeft gedetecteerd.