Als een schildklier snel is maakt hij teveel schildklierhormonen aan. Een snelle schildklier kan tijdelijk zijn en weer gewoon gaan werken. Soms ontstaat als reactie op het snelle aanmaken van het schildklierhormoon een trage werking waardoor de schildklier te weinig hormonen gaat aanmaken. Een oorzaak die vaker in beeld komt is het gebruik van jodiumpreparaten zoals kelptabletten. Bijna tachtig procent van de mensen met een snelle schildklier heeft de ziekte van Graves waarbij de anti-stoffen de werking van het stimulerend hormoon van de schildklier imiteert en er extra hormonen door de schildklier aangemaakt worden.
De meeste aandoeningen zijn chronisch en worden veroorzaakt door anti-stoffen. Een enkele keer kan een aandoening ook erfelijke factoren hebben.
Een snelle schildklier kan ook ontstaan door virussen, de ziekte van Quervain is hier een voorbeeld van, deze ziekte kan het gevolg van een keelontsteking zijn. De schildklier is pijnlijk en zwelt op, er is een uitstralende pijn richting kaakhoeken en oren, men heeft koorts en pijn bij het slikken. De bloedbezinking blijkt na onderzoek hoog te zijn. Deze ziekte is niet chronisch en de schildklier hersteld van snel naar traag tot normaal. Ondanks zijn niet-chronische karakter krijgt een vijfde deel van de patiënten deze aandoening terug.
Een zeldzame vorm van een snelle schildklier is tevens ook de gevaarlijkste. Deze snelle schildklier wordt thyreotoxische crisis genoemd. Patiënten hebben koorts, hartkloppingen en hartfalen, overgeven en diarree en in sommige gevallen geelzucht. De verschijnselen zijn zo ernstig dat mensen in een coma kunnen raken.