Een miskraam begint in veel gevallen met een paar druppels bloed die je in je ondergoed of in het toilet vind als je hebt geplast. Vaak begint bij het zien van het bloed voor veel vrouwen ook de eerste buikpijn, waarschijnlijk heeft dit ook met de psyche en de angst van het moment te maken. Alleen spotten hoeft niet altijd meteen een miskraam te betekenen maar bel wel even de verloskundige voor instructies.
De hoeveelheid bloed die je verliest bij een miskraam hangt sterk af van de draagtijd. Meteen in het begin van de zwangerschap zal de bloeding gering zijn en niet veel langer duren dan een of twee dagen. Bij een miskraam in de eerste twee maanden kan de bloeding het best vergeleken worden met een hevige menstruatieperiode. Dit is logisch omdat bij een menstruatie alleen de wand van de baarmoeder schoongemaakt moet worden, bij een miskraam wordt ook de vrucht afgestoten.
Vaak zal men bij een miskraam na twee maanden naar het ziekenhuis worden gebracht. Een bloeding kan zwaar worden en de miskraam kan traag op gang komen terwijl er wel al bloedverlies is. De arts kan de situatie in het ziekenhuis beter onder controle houden en indien nodig direct een curettage uitvoeren. Met het oog op toekomstige zwangerschappen wordt als dat mogelijk is aangeraden de baby toch zelf te brengen zodat de baarmoeder op natuurlijke wijze haar werk kan doen en herstellen. Na de miskraam bloeden de meeste vrouwen nog ongeveer twee dagen na.