Het ruggenmerg heeft een belangrijke functie in ons bewegen. Vanuit het ruggenmerg lopen zenuwbanen naar diverse lichaamsdelen. Als er een storing in het ruggenmerg ontstaat dan tast dit meteen de kwaliteit van leven aan. Het deel van het ruggenmerg dat niet meer functioneert kan ook geen signalen meer doorgeven. Hierdoor is bewust handelen met het getroffen onderdeel niet meer mogelijk. Iemand met een dwarslaesie kan onverwachte bewegingen maken, deze bewegingen worden spasme genoemd. De gemaakte beweging kan niet opnieuw gemaakt worden als men dat vraagt. Het ruggenmerg kan beschadigd worden waardoor zenuwbanen uitvallen door bijvoorbeeld een ongeval maar ook kunnen er ruggenmergafwijkingen aanwezig zijn die het functioneren beïnvloeden.
Een ruggenmergafwijking kan aangeboren zijn. Bij deze ruggenmergafwijkingen is de wervelkolom niet geheel gesloten maat zit het inwendige wel op zijn plaats. Of de wervelkolom is niet gesloten en de inhoud zoals ruggenmerg en ruggenmergvliezen puilt naar buiten. Deze laatste vorm kennen we als spina bifida, het open ruggetje. Een andere ruggenmergafwijking die vaak bij jongvolwassenen voorkomt is de vorming en uitbreiding van cysten in het ruggenmerg, door deze cysten verandert de structuur van het ruggenmerg. De aandoening wordt syringomyelie genoemd. De gevolgen van deze ruggenmergafwijking zijn divers, verlies van gevoel, kracht en coördinatie zijn slechts enkele van de symptomen die steeds erger worden. Een andere ruggenmergafwijking ontstaat als er tumoren ontstaan in het ruggenmerg. Een ruggenmergtumor kan goedaardig, maar ook kwaadaardig zijn. Ruggenmergafwijkingen brengen altijd schade aan. Zij kunnen het functioneren verstoren van het lichaam maar ook van de hersenen.