Bij radicalisme spreken we over stromingen die leven volgens een eigen ideologie. Men heeft zich meestal door leefomstandigheden of levenservaring een beeld gevormd over hoe de wereld zou moeten zijn. Radicalisme kan rechts of links zijn, gewelddadig of niet gewelddadig. Het meest bekende radicalisme waar we dagelijks mee geconfronteerd worden, persoonlijk of via de media is godsdienstig radicalisme. Deze vorm van radicalisme wordt meestal aangeduid als gewelddadig maar dit is een verkeerde weergave van radicalisme. Ook bij een geloofsovertuiging volg je een ideologie, men is er van overtuigd dat het leven volgens hun geloof beter zou zijn.
Het radicalisme ofwel de wortels van het geloof liggen in de overtuiging van het eigen geloven. Ieder legt de ideologie op een eigen manier uit. Omdat niet iedereen de idealen hetzelfde uitlegt ontstaan er groeperingen binnen dezelfde stroming. Men volgt bij het radicalisme wel dezelfde basis maar draagt de ideologie anders uit. Helaas gebruiken sommigen geweld om hun visie op de stroming onder de aandacht te brengen. Dit zijn de gewelddadige radicalen of de rechtsradicalen. Het is niet eerlijk om een hele stroming onder een betrekkelijk kleine groep te laten lijden of om hierdoor een hele stroming te veroordelen. Jongeren nemen het radicalisme meestal over van de ouders, de richting die zij uiteindelijk inslaan wordt meestal tijdens de opvoeding al bepaald. Sommigen ontwikkelen voeling voor een andere stroming waardoor zij besluiten om de basis achter zich te laten en opnieuw te beginnen. Vooral het vreedzame radicalisme van boeddha spreekt veel volgelingen aan.