Een baby kan nog niet praten, het kan niet zeggen dat het niet blij is, honger heeft of ergens pijn. Een baby laat zijn onlust blijken door gedrag. Als ouders moet je proberen het gedrag van je baby te lezen. Een tevreden baby ligt rustig rond te kijken of slaapt rustig in. Een ontevreden baby geeft de onlustgevoelens op verschillende manieren aan. Baby’s vertellen veel, de informatie over hun onlust leer je steeds sneller en steeds beter te begrijpen. De manier van huilen is meestal het eerste dat een moeder onder de knie heeft in een verbazend korte tijd. De moeder hoort of een baby wel of niet “normaal” huilt.
Naast het huilen kan een baby jengelende geluidjes blijven maken, de baby kan oververmoeid zijn geraakt of een vieze luier hebben waardoor het kindje niet kan slapen. Een baby pakt je vinger vast als je deze in het knuistje legt, een baby die de vingers stijf spreidt maakt zijn onlust kenbaar. Misschien wil het kindje niet vastgehouden worden maar vrij liggen. Als een baby pijn heeft zijn het gauw krampen of buikpijn. Het kindje maakt dit kenbaar door het zover mogelijk optrekken en strekken van de beentjes. Baby’s die vinden dat je te hard praat of teveel lawaai maakt kunnen al echt fronsen. Het blijven draaien en proberen rechthouden van het hoofdje en de rug kan erop wijzen dat de baby niet bij de persoon wil zijn die hem of haar vasthoudt. De baby vertoont non-verbale onlust.