De Casemates de Bock zijn een stelsel van onderaardse gangen. De eerste ervan werden gedurende de Spaanse overheersing in het jaar 1644 gebouwd. In de loop der eeuwen werden de gangen alsmaar verder uitgebreid tot op veertig meter diep en over een afstand van zo’n 23 kilometers. De gangen dienden als verdedigingsmiddel en bezorgden de stad Luxemburg later de naam Gibraltar van het Noorden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog dienden de kazematten als schuilplaats. Sinds het jaar 1933 zijn deze kazematten toegankelijk voor bezoekers en in 1994 werden ze op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO gezet. Het is niet verwonderlijk dat de kazematten bezoekers van over heel de wereld trekken.
De oorsprong van de kathedraal van Luxemburg (Cathédrale Notre-Dame-de-Luxembourg) gaat terug tot aan het begin van de zeventiende eeuw. Deze diende toen als Collegiale Kerk van de Jezuïeten. Later werd de kerk omgedoopt tot parochiekerk met de naam Sint Nicolaas en nog enige tijd later tot Sint Theresa. Luxemburg werd in het jaar 1870 tot bisdom uitgeroepen en daarom werd de kerk een kathedraal die de naam Cathédrale Notre-Dame-de-Luxembourg mee heeft gekregen. De kathedraal is bekend vanwege de crypte, waarin familieleden van het groothertogdom begraven zijn.
Villa Vauban is een schitterend kasteel dat gelegen is in een sfeervol park even buiten het centrum van de stad. Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw dient het domein als galerij waar enkele imposante kunstverzamelingen getoond worden. Er zijn drie collecties aanwezig van verzamelaars Jean-Pierre Pescatore, Leo Lippmann en Eugénie Dutreux-Pescatore te bezichtigen.