Bij een chronische alvleesklier zijn door voorgaande keren de symptomen min of meer bekend en zal een arts bij vage of onduidelijke klachten meteen in deze richting gaan zoeken. Een voordeel is dat de juiste behandeling in korte tijd gestart kan worden waardoor complicaties vaker uit zullen blijven.
Bij acute alvleesklier ontsteking is de oorzaak minder snel te herkennen voor een arts. De symptomen kunnen wijzen op verschillende aandoeningen. In de meeste gevallen wordt de aandoening als een storing van de maag gezien en worden maagzuur remmers genomen. Pas later komt men tot de ontdekking dat het ook wel wat anders kan zijn. Het risico van het te laat ontdekken van een alvleesklier aandoening is het gevolg voor de spijsvertering. De verwerking van afvalstoffen is verstoord en de klachten breiden zich uit naar andere organen.
Belangrijk bij de alvleesklier is het ontdekken en erkennen van de vroege symptomen die vaak al richting vertering en stofwisseling wijzen. De meest voorkomende symptomen zijn onder andere een opgeblazen buik en winderigheid, een volgevoel en gerommel in de buik. De ontlasting en winden stinken enorm en er is een grote stoelgang met schuimend uiterlijk, de ontlasting kan ook blijven drijven. Ook heeft men buikklachten aan de bovenkant van de buik die zich binnen korte tijd kunnen uitbreiden richting navel tot tenslotte de hele buik pijn doet. Er ontstaan allergieën en niet alle voedsel kan meer verdragen worden. Het niet kunnen verdragen van vet, koffie en alcohol kunnen symptomen zijn van een alvleesklierontsteking.